The hate u give

 The Hate U Give

Een boek geschreven door Angie Thomas en verkozen tot beste boek voor jongeren in 2018. In 2018 werd verfilmd door Twentieth Century Fox.

Toen ik het boek in de lijst zag staan, ben ik meteen naar de bib gereden om het te gaan halen. Ik heb de film een paar jaar geleden eens gezien en was enorm verrast. Ik wilde het boek graag lezen zodat ik het eens kon vergelijken met de film. Ik ben nog steeds meer fan van de film maar dat komt denk ik doordat ik de film eerst heb gekeken.

De film is al een tijdje geleden waardoor ik niet alles meer kon visualiseren tijdens het lezen en dan is het wel fijn dat je je eigen fantasie wat kan gebruiken.

Starr Carter is een lightskin meisje dat samen met haar ouders en broers (Sekani & Seven) in de zwarte buurt woont, namelijk Garden Heights. Ze gaat naar een dure school waar voornamelijk witte bevolking heen gaat. Haar nonkel, Carlos, is een politieman en woont in die rijke buurt rondom Starr's school. Starr heeft een wit vriendje waar haar vader, Maverick, niets van weet. 

Starr wordt na een feestje van Big D getuige van de dood op haar beste vriend Khalil. Het enige dat Starr kon onthouden op dat moment was een-vijftien, het nummer dat op de agent zijn vest stond. Starr weet niet wat ze moet doen, haar mama wil haar beschermen en niet laten getuigen maar Starr wil gerechtigheid voor Khalil. Op school wordt er gezegd dat Khalil het zelf in de hand gewerkt zou hebben maar haar vriendinnen weten niet dat Starr zelf in die auto zat. 

Het boek gaat voornamelijk over gerechtigheid voor de zwarte bevolking en de discriminatie die ze voelen. Ik werd doorheen het boek steeds meegenomen in het verhaal en begreep de angst van Starr vaak. Het was een jong meisje dat nog maar aan de middelbare school studeerde en als je zo'n zwaar misdrijf met je eigen ogen ziet gebeuren, neem je dat je hele leven mee. Getuige zijn van een moord is niet niks en als je nadien je verhaal moet gaan doen, komen al die herinneringen weer naar boven. 

Ik heb zeker geen spijt dat ik het boek gelezen heb. Zoals ik eerder al zei, vind ik het wel jammer dat ik de film eerst had gekeken maar met het boek kon ik mijn eigen verbeelding inzetten.